حسین جان:

وسط جاذبه این همه رنگ

      نوکرت تابه ابد رنگ شماست

   بی خیال همه مردم شهر

        دلم آقا بخداتنگ شماست...

کاش شیخ عباس جایی از مفاتیح الجنان

ذکر تسکین فراق ازکربلا را می نوشت...

مرحبا همت قومی که چو دلبر گیرند

به جز از دلبر خود ازهمه دل برگیرند...

فدای آن دو چشمانت

                 دوچشمان قشنگی که

                               به تاریکی شبهای زمستانی

                                          مراهرلحظه میپاییدومن هم بی خبرازاو

                                                        به خوابی خوش به بستربوده ام هرشب

چه شبها تاسحر بربسترم

              میخواندی ازبهرم

                       هزاران لای ولایی را

                                  ولی آسوده بودم من

                                             به احساس پرازشورت قسم مادر

                                                                   تو را بعد از خدا دارم

هنوزازگرمی دستان گرمت درتب وتابم

            وبایادنوازش های دستان تومیخوابم

 شعراز عباسعلی مرشدی پور

حضرت حیدر به نام فاطمه حساس بود

خلقت از روز ازل مدیون عطریاس بود

ای که ره بستی میان کوچه ها برفاطمه

گردنت را میشکست انجا اگر عباس بود

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

کاش روزی بنویسند به دیواربقیع : کارگران مشغولند،کار احداث ضریح
کاش روزی بنویسند به دیوار بقیع : چند روزی مانده به اتمام ضریح
کاش روزی بنویسند به دیواربقیع : مهدی فاطمه آید، به تماشای ضریح
کاش روزی بنویسند به دیواربقیع : عید امسال، نماز، صحن بقیع
کاش روزی بنویسند به دیواربقیع : فلش راهنما ،مرقد زهرای شفیع

به افتخار همسران چادری:

نیشخندی زد و گفت:
مگر این معشوقه
دلبری می داند؟
مگر این چادری عهد قجر
عشوه هم می فهمد؟
راز صید پسران می داند؟
با دو جمله بتواند بکند مست دلی؟
با نگاهی همه فرهاد کند؟همه مجنون بشوند؟
راه رفتن که کند منگ دل هر پسری
هیچ می داند او؟
تو بگو اصلا نازی به صدایش باشد؟
چشمک پر هوسی می فهمد؟
جلوه ی تن، رخ زیبا و ادا ملتفت است؟
هیچ از لذت خندیدن و مستی داند؟
تاب گیسو بلد است؟
.
.
.
من همه ش زیر لبم خندیدم
او چه داند تو چگونه دل ما را بردی؟
او چه داند که زن و گوهر هستی چه بود ؟
یاد دیدار نخستت بودم
با همه سادگی و حجب و حیا می رفتی
نه نگاهت به کسی
نه زدی چشمک و نه خنده ی بی جا نه سخن
نه تنت جلوه گر و عشوه کن مردی بود
نه صدایت نازک
به همین سادگی و زیبایی
دل من را بردی؟
نه فقط من که خدا هم خندید
هر فرشته به تو مبهوت شده
هر ملک گرد تو می چرخید و
بالهایش به تو خوش آمد گفت

ماه بانو،عسل چادریم
ای به قربان حیایت خانوم
مرد اگر مرد بود
لذت او عفت توست
چلچراغ نفسش چادر توست.
ای به قربان حجابت بانو
این را خوب بدان
همه ی عشق من از چادر توست

سلام آقاجان

دلم گرفت آقا.کسی داشت صحبت میکرد میگفت خیلی براتون دعاکرده براظهورتون براسلامتیتون...

دلم گرفت من کجام تواین دنیا؟!

سال تحویل داد وشما نیومدی...همه جا جنگ شد وشمانیومدی...

ومن چه میکنم باغیبت شما...بادوری ازشما...

آقاقدم بگذاریدبرچشمان منتظرما

الهی امام زمان مارابه مابرگردان...الهی آمین

------------------------------------------------------

اگرشیعیان ما آن عهد که باما داشتند نمیشکستند سعادت دیدار مانصیب آنها میشد.

میزند مادرسادات به بستر بال وپر

برو ای عیدکه ما عید نداریم امسال

--------------------------------------------

شهادت مظلومانه"دخت پیامبر,مادرسادات"

برشیعیان ودوستدارانشان

تسلیت باد.

آجرک الله یاصاحب الزمان(عج)